Geschatte leestijd - 7 minuten
Het doel voor organisaties in coronatijd is om vragen te blijven stellen en antwoorden en oplossingen proberen te formuleren om zichzelf her-uit-te-vinden. Al eerder sprak ik met Marcel Pantera tijdens deze coronaperiode hoe hij kijkt naar clubs, festivals en evenementen. Daaruit volgde een long read. Inmiddels zijn we de eerste 100 dagen van de coronacrisis voorbij en hebben we meer inzicht. Daarom een nieuwe gastblog van Marcel Pantera.
Kunnen we wachten op een vaccin? Het antwoord is een duidelijk NEE.
Uit het (nog lopende) grote corona-onderzoek blijkt dat zestig procent van de evenementenbezoekers aangeeft niet te wachten tot er een coronavaccin is, voor ze een event bezoeken. Het onderzoek is uitgevoerd onder 2.500 respondenten en opgezet door Denis Doeland, Mark Heick en mijzelf. Wat betekent dit voor het deurbeleid van clubs? Is het tijd om testen te verplichten?
Een derde van de event-bezoekers geeft aan dat het afhankelijk is hoe lang het ontwikkelen van het vaccin duurt. Maar vijf procent van de bezoekers wacht tot er een vaccin is, voor er weer evenementen bezocht worden. Wie graag zijn mening deelt, kan nog steeds mee doen via hetgrotecoronaonderzoek.nl.
Cultuur is meer waard dan je denkt
De grote culturele pijlers onder ons bestaan zijn entertainment (zoals muziek, media, theater e.d.) musea en kunst. Deze pijlers hebben een belangrijke economische waarde, ze vertegenwoordigen een omzet omzet van 26 miljard euro (volgens het CBS) en werkgelegenheid (4,5%, weer CBS). Daarnaast geven podia en andere platforms voor cultuur steden een bepaalde aantrekkingskracht. Laten de (in-)directe externe effecten van kunst en cultuur op stedelijke economieën niet onderschatten. De aanwezigheid van kunst en cultuur vergroot immers de omzet in aanpalende sectoren, zoals horeca en het hotelwezen. Een ruime aanwezigheid van kunst- en cultuurinstellingen gaat meestal samen met een tolerant en liberaal klimaat. Dat is essentieel voor het aantrekken van talent en noodzakelijk voor de innovatieve impulsen die een regionale economie behoeft.
Hoe investeren we multimodaal in onze stad en geven we een impuls aan de werkgelegenheid? Hoe versterken we het culturele aanbod? Hoe behouden we onze eigenheid, de ziel van onze stad? Hoe gaan we broodnodige verbindingen aan in deze onzekere tijd? Hoe veranderen we de huidige aard van deze activiteiten om aan nieuwe verwachtingen te kunnen voldoen? Hoe bedienen we de jeugd en hun (maar ook onze) toekomst? Dat begint met erkennen dat restaurants, kroegen, theaterzalen, concerten, clubs en events een fundamentele rol in ons leven spelen.
Verantwoordelijkheid nemen en dragen voor anderhalve meter afstand
Voor podia en cultuur-platforms weer open kunnen, is het zaak dat bezoekers zich aan de richtlijnen van de anderhalve-meter-economie houden. Maar de meningen zijn verdeeld over wat een veilige onderlinge afstand tijdens een event is. 33 procent van de event-bezoekers vindt een halve meter een veilige afstand, 17 procent noemt een meter veilig en 17 procent gaat voor anderhalve meter. Men lijkt ook verdeeld over de vraag wiens verantwoordelijkheid het is dat er voldoende afstand bewaard wordt. Volgens 62 procent van de ondervraagden ligt deze verantwoordelijk bij zowel de bezoeker als de organisatie van het evenement. Deze cijfers gelden voor alle generaties. Een op de vier respondenten vindt het de verantwoordelijkheid van de bezoeker om de juiste afstand te bewaren.
Slechts een op de vier mensen geeft aan zelf verantwoordelijk te zijn voor de anderhalve meter afstand. Slechts 25 procent! De (broodnodige!) demonstraties van de afgelopen tijd hebben ons inzicht gegeven hoe de verantwoordelijkheid rondom anderhalve meter gedragen wordt. Denk nu aan wat een bezoeker idealiter doet op events en festivals, zoals: drinken, dansen en zingen. Daarom moeten wij als industrie onze verantwoordelijkheid nemen en zorgen voor de veiligheid en het welzijn van onze bezoekers.
Nachtleven als laboratorium
Het nachtleven is de perfecte plek te zoeken naar het ‘nieuwe normaal’. Hier is ruimte voor het experiment. Ik heb het niet over vragen aan de deur of de bezoeker ziek is. Niemand zal zeggen: “oh ja, dat is waar ook. Ik moet al de hele tijd niesen!” om netjes naar huis te gaan. Dat is een enorme schijnveiligheid. Denk eens terug aan het strenge deurbeleid van de RoXY. Dat zorgde ervoor dat de vrijheid die zich binnen afspeelde enorm was, de vrijheid die we vierden omdat we veilig waren. Denk ook eens aan het deurbeleid van de Berlijnse Berghain of dichterbij huis: de School. In de clubs waar we het moeilijkste binnen komen, viert creativiteit hoogtij. Je voelt je immers veilig. De club is onderdeel van je identiteit, de sociale controle is hoog. Je moet voldoen aan voorwaardes om binnen te komen. Merk op: ook in die wilde jaren ‘90, de hoogtijdagen van de RoXY, was er een virus. De Roxy voedde de communicatie over het HIV-virus, waarschuwde door middel van mooie feesten (LOVEBALL) en steunde goed doelen via achterban. De club nam zijn rol in de samenleving serieus.
Clubs zouden op dit moment ook de verantwoordelijkheid kunnen nemen in de zoektocht naar ‘het nieuwe normaal. Hoe zorgen we er straks voor dat we veiligheid en welzijn kunnen garanderen voor onszelf, onze medewerkers, onze bezoekers en autoriteiten? Crises worden vaak gevolgd door maatschappelijke ontwikkelingen beginnend met de bereidheid om vanzelfsprekendheden ter discussie te stellen. Hoe ziet een nieuw protocol eruit? Kunnen digitale technieken ons helpen? Ik denk het wel. Sterker nog: ik denk dat in techniek de oplossing schuilt. In volledige, digitale testen. Die volledige, digitale controles en testen bij de deur zijn een antwoord om een dansvloer weer een dansvloer te laten zijn. Om theaters weer vol te laten stromen. Om naast iemand te staan in de kroeg. Om in Paradiso naar de Memphis Maniacs te luisteren.
In drie stappen naar een nieuw normaal
Volgens mij kunnen we de stap zetten naar een nieuw normaal in het nachtleven. Tenminste, als we deze drie stappen zetten:
- Aanwezigheid noteren van iedereen die binnen is (die kennis is er al, want men koopt online een ticket)
- Het verplicht opgeven van je telefoonnummer. Zo kun je bezoekers waarschuwen, mocht er hoe dan ook toch een ‘corona-geval’ zijn. (Met als gevolg: twee weken thuis in quarantaine, op basis van eigen verantwoordelijkheid)
- Testen voordat een bezoeker naar binnen mag.
De culturele belangen zijn omvattender dan alleen de economische belangen. Daarom zijn deze belangrijke, morele vragen cruciaal om te stellen:
- Hoe gaan we om met de privacywet (AVG)?
- Mogen we exclusief handelen om inclusief te worden?
- Mogen we ‘weigeren’ om ‘solidair’ te zijn?
- Mogen we testen aan de deur?
- Hebben we een antwoord op de morele verontwaardiging,
- is het belang van de gezondheid groter dan de privacy wet?
Apps en andere technologieën maken geen onderscheid: een risico is een risico en techniek adviseert blind. Hebben we straks het recht het ‘oordeel’ of ‘advies’ van technologie in twijfel te trekken? Hoe voorkomen we misbruik? We moeten hier heel alert zijn op discriminatie.
Er zijn 3 deelgebieden die we al doende moeten onderzoeken:
- Beleid
- Techniek
- Inhoud
1 | Beleid
- Exclusief aan de deur, inclusief op de vloer? Moet je straks lid zijn om ergens naar binnen te mogen? (Alle eerder gevoerde discussies en wetten m.b.t exclusiviteit ten spijt)
- Komt er naast een minimale leeftijd ook een maximale leeftijd?
- Ben je straks persoonlijk verantwoordelijk voor een introducee?
- Is lokaal ‘mengen’ minder erg dan niet-lokaal mengen?
- Wordt je temperatuur getest voordat je naar binnen kan, en nog eens als je naar buiten wilt? Mag er een druppel bloed geprikt worden?
- Komen er ‘codes’ voor speciale ruimtes? Word je binnenstebuiten gekeerd voor de zogeheten darkrooms?
- Gaat de capaciteit naar beneden? Is het straks nog wel nodig om te ‘promoten’?
- Moeten we het vergunningenstelsel aanpassen?
2 | Techniek
- Komen er apps als digitaal lidmaatschap? En is dat per club of per stad? Gaat een theaterbezoeker naar zijn ‘eigen’ theater of reist hij door het land?
- Vind ik het erg dat deze ‘app’ van een concertzaal, theater of club alles weet van mij?
- Kun je van tevoren inzicht krijgen wie er zijn? Weet je van tevoren of er ‘like-minded people’ zijn/komen?
- Zijn er geen portiers meer en kom ik met een vingerafdruk binnen? Moet ik blazen voordat ik naar binnen mag?
- Is een club wellicht wel ‘virtueel’ te vertalen waarbij dit digitale lidmaatschap ook je entree is. Kan ik lid worden van de virtuele wereld van ‘Carré’ daarvoor betalen en alle voorstellingen live thuis volgen? En kan ik dan ook nog reserveren om ze eventueel live ook te zien? Wie het eerst komt, wie het eerst maalt?
3 | Inhoud
- Wat worden mijn wensen/verwachtingen als ik voor een langere periode (zoals een jaar) maar naar 1 club/theater/concertzaal mag gaan?
- Hoe begroeten we straks mensen? In welke ‘staat’ wil of mag ik zijn? Hoe ga ik in de nieuwe situatie om met drank en drugs? Wil ik dansen of zitten? Gaan we vroeger beginnen?
- Komen er alcoholloze clubs?
- Wil de club straks mijn CV?
- Is er überhaupt nog geld nodig? Wordt goed gedrag de nieuwe guestlist?
- Is een club multifunctioneel? 24 uur open? Kan ik er overdag ook werken? Koffiedrinken, afspreken? Wil ik overdag ook terecht kunnen?
- Is lid zijn van een club straks een statement? Wil ik wel bij deze ‘tribe’ horen?
- Hoe ziet ‘transformeren’ er eigenlijk eruit?
Wij moeten de toekomst vormgeven. Wij moeten de moed hebben om in een betere toekomst te geloven.
“Laten we niet kijken naar hoe het was, maar naar hoe het moet worden.”
Mijn doel is om vragen te blijven stellen en antwoorden en oplossingen proberen te formuleren om de entertainment industrie te laten overleven en onszelf her-uit-te-vinden. Voor de maatschappij, want dat zijn wij. Ik ga graag in gesprek.
Marcel Pantera
Inspire / empower / celebrate
+31 6 525 35 001
Marcel Pantera is een autonome out of the box denker, en eigenaar van Treat, een agency voor concepts & strategy in de entertainment industrie. Met 30 jaar ervaring is hij inmiddels specialist op het gebied van Mood Management en de ultieme Guest Experience.
Noot: Overal waar ‘hij’ staat, kan uiteraard ook ‘zij’ of ‘unicorn’ gelezen worden.
Lees ook
Luister ook
Luister nu naar Live On Stage met Folkert Tempelman, Denis Doeland en Igor Beuker.
Bekijk ook
Check ook
