In Memoriam: Hans Doeland | #hansdoeland

Op 13 januari jl. is mijn vader na een ziekbed van enkele maanden overleden. Net als bij het overlijden van mijn moeder hebben we als familie er voor gekozen om mijn vader digitaal te vereeuwigen via het net. Na het overlijden van mijn moeder heeft haar site vele fijne en warme reacties gekregen van familie, vrienden, collega’s, buren en bekenden. Dit heeft mij gesterkt om snel de site ter nagedachtenis van mijn vader online te zetten.

Mijn ouders zullen voor altijd digitaal vereeuwigd zijn. Zo kan iedereen, die hier behoefte aan heeft, waar ook ter wereld met welk apparaat dan ook, kijken naar de herinneringen (zoals teksten, foto’s, videos en audio) die hij of zij aan mijn ouders heeft . Daarnaast kan iedereen zijn of haar persoonlijke reactie delen met familie, vrienden, collega’s, buren en bekenden. Zo zullen er steeds nieuwe herinneringen aan de sites van mijn ouders worden toegevoegd.

Voor wie interesse heeft bekijk, door op een van de links hierna te klikken, hier de digitale herinneringen aan mijn vader en mijn moeder.

In Memoriam: Hans Doeland …

Erg bijzonder is
de overweldigende belangstelling
tijdens het ziekbed van onze vader geweest.

De overvloed aan
bezoek, kaarten, brieven en berichten
hebben onze vader enorm veel kracht bezorgd
om uit de laatste periode van zijn leven
nog te halen wat er in heeft gezeten.

Namens Raymon en mij
enorm veel dank en veel respect
voor de steun
die een ieder op zijn manier
aan onze vader gegeven heeft.

Onze vader …

Onze vader
Een sterke man
Die alles wist en alles kan

Onze vader
Was altijd daar
Zat nooit stil en was nooit klaar

Onze vader
Altijd een helpende hand
Niks was te veel in dat verband

Onze vader
Waar we altijd op konden leunen
Onvoorwaardelijk bleef hij ons steunen

Onze vader
Als vrienden gingen we door het leven
Fijn de dingen die we mochten beleven

Onze vader
Een vriend van kind en dier
Hieraan beleefde hij veel plezier

Onze vader
Nooit klagend, nooit vragend
Zijn lasten bijna in stilte dragend

Onze vader
Wilde nog veel maar had niet meer de kracht
De ziekte had hem in zijn macht

Onze vader
Langzaam gingen wij hem verliezen
Alleen wij konden nog voor hem kiezen

Onze vader
Was moe en heeft gestreden
Zijn zorgen behoren nu tot het verleden

Onze vader
Met een lach en een traan
Heeft uiteindelijk het leven laten gaan

Afscheid

Afscheid nemen doet pijn
Als voorheen zal het nooit meer zijn
Een ieder komt hier voor te staan
Wat je dierbaar is moet je laten gaan

Naar het waarom kunnen we alleen gissen
Voor de rest van ons leven zullen we hem moeten missen
De lege plek moeten we accepteren
Herinneringen zijn hetgeen waar we op teren

Lieve Pa, Hans

We hebben diep respect
Hoe jij de laatste periode van jouw leven
Er uit hebt gehaald wat er nog in zat

We weten dat er iemand is
Aan wie jij ooit je hart hebt verpand
We hopen dat je haar weer zult vinden

In ons hart blijf je altijd bestaan
Al moeten wij nu enkel
Met herinneringen verder gaan

De rijke herinnering aan jouw
Humor, kracht en doorzettingsvermogen
Dragen wij altijd met ons mee

Pa, Hans
We houden van je
Voor altijd!