Tag / platenmaatschappij

Unsound
door Denis Doeland

Achtergrond: Wat artiesten zouden moeten doen …

‘Unsound‘ is een documentaire, die gaat over de opkomst van het digitale tijdperk door de ogen van de muzikanten. De documentaire probeert het standpunt van artiesten te geven van wat velen zien als een uiterst complex vraagstuk: de digitale wereld.

Veel artiesten zijn voor deze documentaire geïnterviewd over dit onderwerp, waaronder Brett Gurewitz (Bad Religion), Jurassic 5, Chris Vrenna (Nine Inch Nails, Marilyn Manson), Zoe Keating, David Lowery (Camper Van Beethoven, Cracker), en Diplo. Uit de trailer blijkt wel dat veel artiesten worstelen met het vraagstuk ‘hoe met de digitale wereld om te gaan’. De gehele documentaire is nog niet beschikbaar, maar uit de trailer blijkt wel een bepaald negatief sentiment.

Terwijl bijna iedereen het er wel over eens dat de artiesten zouden moeten kunnen leven van de verkoop van hun muziek, lijkt het er op dat vele artiesten niet meer weten. Velen zijn er snel bij om erop te wijzen dat de digitale revolutie het niet gemakkelijker heeft gemaakt voor elke artiest om in hun levensbehoeften te voorzien. De personen in de trailer zijn het er over eens, dat overleven als artiest zeker niet gemakkelijk is in de digitale wereld.

Toch is er wel licht aan het einde van de tunnel voor artiesten. In het e-book ‘vanAnaloognaarDigitaal.nu – De Digitale Verandering‘ kun je in het hoofdstuk ‘De veranderende muziekindustrie en haar kansen‘ lezen hoe je je als artiest in de nieuwe digitale economie in de digitale wereld een weg kunt vinden.

NB. Dank aan @dklop voor de tip van de trailer

muzikant concert
door Denis Doeland

Achtergrond: De waarde van een muzikant

De waarde van een muzikant, ook de aanduiding voor een artiest, band of DJ, komt heden ten dage op de markt tot stand, niet in de studio of op het kantoor van een muziekmaatschappij, muziekuitgever, boekingskantoor of managementbureau. Feitelijk is er maar één relatie, namelijk die tussen de muzikant (zijn content) en de fan. Fans willen dicht bij een muzikant staan en bepalen zelf hoeveel zij bereid zijn te betalen voor muziek, een optreden of merchandise van een muzikant. Ook de manier waarop ze de muziek consumeren bepalen fans zelf.

De winst van een muzikant is direct gerelateerd aan het bedrag, dat fans bereid zijn te betalen voor de toegevoegde waarde, die een muzikant bij de muziek biedt. Uiteindelijk is de winst van een muzikant een beloning, geen doel op zich. Als je om je heen kijkt dan zie je dat veel muzikanten moeilijkheden hebben om de fan centraal te stellen. Toch biedt het centraal stellen van de fan een ultieme kans. Verhogen van de financiële balanswaarde van de muzikant. Hoewel de muzikant vandaag de dag over meer gegevens van (mogelijke) fans of volgers kan beschikken dan ooit tevoren, wordt het overgrote deel van deze gegevens niet opgeslagen en niet op waarde geschat. De muzikant mist hierdoor kansen op het vergroten van zijn database en zijn bereik.

En niet te vergeten het belang van direct contact of de directe connectie met zijn fan. Tevens vergeet de muzikant daarmee wel misschien het allerbelangrijkste namelijk financiële waarde in geld toe te voegen aan zijn of haar financiële balans.

Bij het verzamelen van gegevens dient de muzikant alleen de data te verzamelen, die daadwerkelijk ook (financiële) waarde toevoegt aan de kennis en de financiële balans van de muzikant. Er kan tevens gebruik worden gemaakt van kennis, die vaak al aanwezig is bij de muzikant maar nog niet is doorgedrongen tot hem of haar, zijn of haar management en/of directie van zijn of haar muziekmaatschappij. De muzikant heeft, als het goed is, inmiddels al toegang tot fans uit de eigen e-maildatabase en tot vrienden op bijvoorbeeld kanalen als YouTube, Facebook en Twitter.

De muzikant dient zijn of haar database zodanig in te richten, dat er ook echt iets te analyseren valt. Hiervoor moeten de gegevens toegankelijk, correct en up-to-date zijn. Pas dan kan de database van de muzikant binnenste buiten worden gekeerd en kunnen alle verbanden, die erin zitten eruit worden gehaald. Daarnaast dient natuurlijk de internetstrategie, het proces daar omheen en de creatie van content op orde te zijn. Door connecties te maken met fans in de e-maildatabase van de muzikant, maar ook met volgers op Twitter en fans op Facebook is er de mogelijkheid om de huidige databases te verrijken met nieuwe profielen van deze (nieuwe) fans en volgers.

Superfans oftewel ‘influentials’ kunnen worden geïdentificeerd en omarmd. De muzikant kan direct een relatie met hen aan gaan, waarbij de (nieuwe) fans en volgers weer kunnen worden ingezet om weer nieuwe fans en volgers te werven, dan wel te helpen met het verspreiden van berichten over concerten of optredens, merchandise en muziek. Ook bieden de (nieuwe) connecties ‘endorsement en sponsor’ mogelijkheden en kansen vanwege alle verbanden, die uit de database gehaald kunnen worden, omdat de volledige doelgroep in kaart wordt gebracht. Deze informatie kan worden ingezet bij gesprekken met merken, organisaties en bedrijven om zo tot een financiële overeenkomst te komen.

Een muzikant kan door middel van de inzet van simpele beschikbare tools en een goede internetstrategie, die onder andere uit een cross platform strategie en een content release strategie bestaat door een goed geolied proces waarde toevoegen aan zijn financiële balans. Feitelijk wordt internet dan van een kostenpost ineens toegevoegde (financiële) waarde voor de muzikant.

Lees meer

het spotify debat
door Denis Doeland

Achtergrond: Spotify als zondebok voor verandering

In een interview met de Wall Street Journal, heeft Spotify’s CEO Daniel Ek niet specifiek gereageerd op de tweets van Thom Yorke van Radiohead en producer Nigel Godrich, maar hij betwist wel dat het bedrijf artiest onvriendelijk is. Regelmatig en vooral de laatste tijd wordt Spotify als zondebok voor de verandering binnen de muziekindustrie aangewezen.

‘Ik ben niet verrast, maar ik ben eerder bedroefd door het’, stelt Ek, toen hem gevraagd werd over frustraties van artiesten. ‘De overstap van fysieke naar digitale muziek is de grootste verschuiving in de industrie, sinds de uitvinding van de opname van muziek. We verkopen toegang, geen eigendom’ stelt Ek in hetzelfde interview. ‘Dat is iets heel, heel anders. En, weet je, de focus van de artiest zou moeten zijn hoe je het aantal streams, zou moeten maximaliseren.’ Die stelling onderschrijf ik samen met Ger Hofstee in ons komende e-book ‘vanAnaloognaarDigitaal.nu’.

Volgens Ek, verwarren artiesten downloads en streams en reageren dan ook dienovereenkomstig . ‘Het enige wat ze zien is miljoenen streams, en ze zien niet miljoenen dollars aan het einde van de rit, maar duizenden dollars. Artiesten denken dat een miljoen streams vergelijkbaar zijn met een miljoen downloads, dat is natuurlijk niet hetzelfde. Tuurlijk,  je streamt Rihanna vijf of tien keer, maar je gaat ook luisteren naar David Bowie’s gehele catalogus uit het verleden, die je wellicht nooit gekocht zou hebben. Dat zijn twee heel verschillende gedragingen’ vervolgt Ek verder in het interview.

Het staat nu eenmaal vast dat hits of populaire muziek vaker voorbij komen, dan niet hits. Daar horen ook andere verhoudingen bij als het gaat om het volume van de vergoedingen. Dat is in het analoge tijdperk nu ook eenmaal zo geweest. Op een of andere manier kon men daar wel prima mee leven, maar in de digitale wereld kennelijk niet. De ‘gezondere’ verdienmodellen ontstaan, wanneer muziek populairder is, dan wanneer het in het ondergrondse circuit blijft hangen. Zaak is dus altijd geweest dat je boven komt drijven, wil je een goede boterham over houden aan een muziekcarriere.

Het is wel duidelijk dat artiesten nog steeds moeite hebben met de verandering van analoog naar digitaal. De mechanieken van het internet begrijpen is ook niet eenvoudig. En als je in een veranderende industrie elkaar maar blijft napraten en lijft relateren aan verdienmodellen, die verdwijnen en veranderen. Dan kom je niet vooruit. In het hoofdstuk ‘Het veranderende business model van de muziekindustrie en haar kansen’ staan handvaten hoe je als artiest met de digitale verandering, die nu gaande is, om zou kunnen gaan. Spotify als zondebok voor de verandering aanwijzen is in ieder geval niet de manier om met verandering om te gaan.

Lees ook

muziekindustrie
door Denis Doeland

Achtergrond: Het veranderde business model van de muziekindustrie en haar kansen

Als er ergens een ‘disruptieve’ oftewel een ontwrichtende ontwikkeling gaande is, dan is het wel in de muziekindustrie. Iedereen, die daarin werkzaam is, maar ook diegene, die werkzaam zijn in andere industrieën of branches waar hetzelfde kan, en inmiddels ook al is aan het gebeuren, zou de moeite dienen te nemen om dit hoofdstuk uit ‘vanAnaloonaarDigitaal.nu’ te lezen.

De omvangrijke catalogi van de gevestigde muziekmaatschappijen zijn veel geld waard. Vanuit dat opzicht is het logisch dat men een verdedigende houding inneemt ten opzichte van de uitwisseling van digitale muziekbestanden en nieuwe businessmodellen op het internet. Dat neemt niet weg dat je grote vraagtekens bij de maatschappelijke wenselijkheid van deze situatie kan zetten. Het auteursrecht is van oudsher niet alleen bedoeld om auteurs – in plaats van machtige organsaties of bedrijven – te belonen voor hun creatieve inspanningen, maar ook om een levendig en divers cultureel landschap te stimuleren.

De huidige focus op economische belangen gaat nog steeds totaal voorbij aan de maatschappelijke en culturele voordelen van de digitale muziekcultuur. Dit is een kortzichtige benadering van digitale technologie, die belangrijke innovaties binnen de muziekindustrie in de weg staat. Vanuit dit oogpunt is het ook zeer kwalijk dat beleidsmakers zich regelmatig door lobby’s van de gevestigde muziekindustrie laten verleiden tot uitbreidingen van het auteursrecht op muziekstukken, terwijl het nog maar de vraag is of muzikanten en de samenleving in zijn geheel hier baat bij hebben. Zowel de gevestigde muziekindustrie, als menig beleidsmaker tonen op dit moment een gebrek aan visie met betrekking tot de mogelijkheden van de digitale muziekcultuur.

De verschuiving binnen de muziekindustrie in de richting van een ‘ownership-free’ ervaring is vooral normaal voor jongere generaties, die omarmen nu eenmaal de voortdurende verandering. Echter, het is zaak om de oudere generaties, die soms het gevoel hebben dat ze in de maling worden genomen, door een abonnement van een dienst waarbij ze de muziek niet bezitten, aan boord te krijgen. Anders blijft verzet tegen de voortdurende verandering in de distributie van muziek bestaan. Onderstaand hoofdstuk uit ‘vanAnaloonaarDigitaal.nu’ geeft een inzicht in een nieuw businessmodel.

Elke twee weken verschijnt een voorpublicatie. Als eerste ontvangen? Hier inschrijven …

Lees ook

muziekindustrie
door Denis Doeland

Achtergrond: Waardecreatie en de muziekindustrie

Geschatte leestijd - 2 minuten

Inventaris, hardware, voorraad, en debiteuren. Ze krijgen steeds minder waarde bij de waardering van een bedrijf. De houding en het gedrag van banken, valuators en investeerders onderschrijven dit. Maar wat doet de waarde dan wel toenemen? Hoewel historische waarde nog altijd een rol zal blijven spelen in waardebepaling, gaat het voornamelijk om de toekomstige kasstromen.

Waarde zal toenemen

Door geavanceerd en zorgvuldig gebruik te maken van social media netwerken, waarbij nieuwe en digitale marketingprofielen uit deze data worden gecreëerd, stellen DDMCA en P.I.M. vast dat de waarde van artiesten zal toenemen die dit zorgvuldig georganiseerd en geborgd hebben.

Internetstrategieën en social media activiteiten kosten momenteel geld. Voornamelijk mensen en middelen. Dit dient te worden terugverdiend. Liefst meer dan dat. Maar gebeurd dit ook in de praktijk? Is dit meetbaar te maken? Jazeker!

Definitie van waardecreatie

Alvorens in te gaan op enkele voorbeelden en hoe meer waarde te genereren, heeft DDMCA in samenwerking met P.I.M een definitie opgesteld.

“Waardecreatie door internet en social media betreft het in de basis kunnen aanleggen, verspreiden, onderhouden en optimaliseren van bestaande en nieuwe digitale relaties op diverse internet platforms waar direct en op aantoonbare wijze additionele en toekomstige netto kasstromen gegenereerd worden.”

De woorden “aanleggen, verspreiden, onderhouden en optimaliseren” refereren naar de kosten van arbeid en middelen. Daarnaast gaat het om “digitale relaties” op meerdere “platforms”. Digitaal is hierin het sleutelelement, aangezien dit duidelijk maakt dat het niet gaat om een adressenbestand of andere traditionele marketingactiviteiten. Uiteraard blijft er wel sprake van een stuk overloop tussen de digitale platforms en uitval (zogenaamde “churn rates”), net als bij off-line marketing. Twitteraars kunnen dezelfde zijn als de Facebook fan en vice versa.

Directe relatie

De opkomst van social media geeft de muziekindustrie een extra mogelijkheid om hun huidige, maar ook toekomstige fans te volgen en te bereiken. Er kan een directe relatie aangegaan worden, welke bij de traditionele off-line marketing niet bestond. DDMCA gelooft sterk dat dit een nieuwe beweging is binnen de digitale wereld, welke haar weerga nog niet kent en waarvan de mogelijkheden oneindig lijken.

Inmiddels zijn er een hoop bedrijven aan de slag met een Facebook pagina. Er wordt hier en daar ook heel wat getwitterd. Maar hoe moet deze data opgevangen worden? Hoe bereik je nog meer mensen? Dit zijn de eerste vraagstukken waar veel organisaties nu mee worstelen. Er ontstaan steeds meer nieuwe software technieken om de opgebouwde Social Media omgevingen en communities ‘uit te luisteren’.

De volgende stap is deze data te verzamelen en te analyseren om daarna een compleet nieuwe marketingstrategie op te zetten, met als doel toekomstige inkomsten te vermenigvuldigen.

Lees ook


door Denis Doeland

Uit het archief: Downloadverbod is niet het anwoord | #column

Critici roepen al jaren dat het downloaden van auteursrechtelijk beschermd materiaal pas verboden kan worden als er genoeg legale alternatieven zijn. Ook de overheid heeft dit na onderzoek erkend.

Teeven schrijft: “De bescherming van auteursrechten op internet is alleen effectief als er voldoende legale modellen beschikbaar zijn die voor consumenten aantrekkelijk en gebruiksvriendelijk zijn. De legale markt voor muziek, films en e-boeken wordt op dit moment echter sterk gehinderd door de grootschalige en kosteloze uitwisseling van bestanden. Voor legale aanbieders is concurreren met het kosteloze aanbod niet realistisch.”

→ Lees hier de gehele column

Vind hieronder de columns op #D2W;

muziekindustrie
door Denis Doeland

Bundel: Inzichten voor Artiesten en DJ’s | #bundel

Al meer dan 2 jaar schrijft #D2W over online inzichten die van pas komen voor artiesten en DJ’s en hun managers en rechten-exploitanten. Het digitale tijdperk biedt kansen, grote kansen daarom alle inzichten van #D2W nog eens gebundeld.

  • De nieuwe hitlijst voor Artiesten, Bands en DJ’s?

Of je nu bekend bent of nog aan het prille begin van een carriere staat. Elke zichzelf respecterende Artiest, Band of DJ begeeft zich tegenwoordig in het online domein. Vorig jaar op Eurosonic/Noorderslag is er dan ook al door diverse mensen gepresenteerd wat Social Media kan betekenen voor een Band of Artiest. Zo verslaat Stephan ten Kate op Frankwatching drie presentaties.

→ Lees de gehele column

  • Verhogen van de balanswaarde van een Artiest

De waarde van een Artiest komt heden ten dage op de markt tot stand, niet in de studio of op het kantoor van een platenlabel of managementbureau. Fans willen dicht bij een Artiest staan en bepalen zelf hoeveel zij bereid te betalen voor muziek, een optreden of merchandise van een Artiest.

→ Lees de gehele column

  • Het vacuüm van de muziekindustrie (deel 2)

Buma/Stemra heeft kennelijk de tarieven voor podcasts aangepast naar 1 cent per gedownloade podcast met een minimum van € 130.- zo blijkt uit de berichtgeving van vorige week. Het heeft ertoe geleid dat onder andere Radio 538 per direct is gestopt met het aanbieden van de Dance Department en Powermix podcasts en Buma/Stemra de oorlog heeft verklaard. Niet alleen voor grote stations als Radio 538 heeft de aanpassing gevolgen, maar vooral ook voor de kleine webstations (met minder of geen commerciële inkomsten). Hetgeen de promotie van (nieuwe) muziek weer niet ten goede komt. Kortom wederom ontstaat ‘Het vacuüm van de muziekindustrie’.

→ Lees de gehele column

  • Het vacuüm van de muziekindustrie

Het Nederlandse spreekwoord luidt: ‘Een ezel stoot zich in het gemeen niet tweemaal aan dezelfde steen.’ Waarom lijkt het er op dat dit wel aan het gebeuren is met de muziekindustrie. Heeft de muziekindustrie niks van het Napster-tijdperk opgestoken?

→ Lees de gehele column

  • Downloadverbod is niet het antwoord

Critici roepen al jaren dat het downloaden van auteursrechtelijk beschermd materiaal pas verboden kan worden als er genoeg legale alternatieven zijn. Ook de overheid heeft dit na onderzoek erkend.

→ Lees de gehele column

  • Bezit maakt plaats voor toegang

Platenmaatschappijen en Muziekuitgeverijen, alsmede Artiesten bevinden zich middenin een grote verandering, waarin nieuwe businessmodellen en digitale mediaproducten een belangrijke rol spelen. Digitalisering, internet en nieuwe consumentenvoorkeuren bedreigen de traditionele Platenmaatschappijen en Muziekuitgeverijen. Zij hebben hedentendage te maken met meer concurrentie en verlies van de grip op doelgroepen en content.

→ Lees de gehele column

  • Investeren in fans

De prijs van muziek verschuift op termijn naar bijna nul. Via Social Media ontstaan er directe relaties tussen artiesten en luisteraars. De meeste inkomsten genereren Artiesten of Bands al een tijd niet meer met hun CD‘s of downloads. Die verdienen zij met het geven van de bijbehorende optredens. Muziek wordt daarmee meer een beleving of vehikel dan een fysiek product. Distributie tussen luisteraars onderling is gemeengoed en de schaarste verplaatst zich van aanbod naar aandacht.

→ Lees de gehele column

  • Fragmentatie van rechtenbeheer helpt niet

Ik was in mei van van het voige jaar op de International Music Summit in Ibiza. Hier komen mensen uit de Dance-industrie van menig Dance-label en menig artiestenmanagement bij elkaar om zaken binnen de Dance te bespreken. Ik merkte daar het beperkte denken van menig aanwezige. Tijdens de Amsterdam Dance Event in oktober van het vorige jaar, waar ik in een panel zetel had, merkte ik ook het beperkte denken binnen de Dance-industrie.

→ Lees de gehele column

Het staat voor #D2W inmiddels vast kijkende naar de inhoud van bovenstaande columns dat er een hele nieuwe waarde-funnel aan het ontstaan is. De komende tijd zal #D2W verder uiteenzetten hoe artiesten, DJ’s, managers en rechtenexploitanten met deze waarde-funnel hun voordeel kunnen doen.

Value Funnel voor Artiesten

Value Funnel voor Artiesten

Misschien ook leuk om te lezen:

Fans
door Denis Doeland

Investeren in fans | #artiest #fan

De prijs van muziek verschuift op termijn naar bijna nul. Via Social Media ontstaan er directe relaties tussen artiesten en luisteraars. De meeste inkomsten genereren Artiesten of Bands al een tijd niet meer met hun CD‘s of downloads. Die verdienen zij met het geven van de bijbehorende optredens. Muziek wordt daarmee meer een beleving of vehikel dan een fysiek product. Distributie tussen luisteraars onderling is gemeengoed en de schaarste verplaatst zich van aanbod naar aandacht.

De ervaring leert dat innovaties binnen de entertainment-wereld, met name in de muziek, zeer langzaam gaan. Dit mede ingegeven door het feit dat challengers altijd afhankelijk zijn van de gevestigde partijen, in dit geval de rechthebbenden. Tekenend voor de discussie is het feit dat er niet of nauwelijks gesproken wordt over ‘opnieuw nadenken over de toegevoegde waarde van content of dat de toepassing van het huidige business-model nog wel relevant is’.

→ Lees hier de hele column

door Denis Doeland

Businessmodel muziekindustrie verandert op termijn, dat staat vast!

Universe of Music

De muziekindustrie weet het niet meer. Zowel het bestrijden van piraterij als het reageren op teruglopende verkoop van muziekalbums krijgt hoge prioriteit. Distributie van muziek is niet langer exclusief in handen van platenmaatschappijen en tegelijkertijd is het aanbod voor consumenten oneindig veel groter geworden. Talent wordt niet langer gemaakt in de studio, maar vindt het podium op andere manieren.

De prijs van muziek verschuift op termijn naar bijna nul. Via social media ontstaan er directe relaties tussen artiesten en luisteraars. De meeste inkomsten genereren artiesten al een tijd niet meer met hun CD’s of downloads. Die verdienen zij met het geven van de bijbehorende optredens. Muziek wordt daarmee meer een beleving of vehikel dan een fysiek product. Distributie tussen luisteraars onderling is gemeengoed en de schaarste verplaatst zich van aanbod naar aandacht.

Fragmentatie van alle rechten draagt niet bij aan vernieuwing van het businessmodel. Vernieuwen lukt niet als onvoldoende pijn wordt gevoeld. En de muziekindustrie heeft deze pijn met haar grote reserves en hoge marges lang weten te onderdrukken, maar zal zich zo langzamerhand echt moeten afvragen of de weg die ze nog bewandelen wel de juiste is. Het businessmodel verandert op termijn, dat staat vast.

Wat is het nieuwe businessmodel voor de muziekindustrie? Graag start ik langs deze weg een open brainstorm, discussie of forum op om hier achter te komen.

Elke bijdrage is welkom. Wie durft? Doe hier jouw suggestie of bijdrage aan de brainstorm, de discussie of het forum.

Enhanced by Zemanta
door Denis Doeland

Artiest 2.0: is er licht aan het einde van de tunnel? (deel 3)

Twee weken geleden heb ik bij Dance-Tunes nieuwe business-modellen mogen presenteren die Medio 2010 zullen worden uitgerold. Wat mij betreft is dit dan ook deel 3 van de reeks Artiest 2.0: is er licht aan het einde van de tunnel. Dit laatste deel is bestemd voor de platenmaatschappijen en auteursrechten-organisaties. Als de muziekindustrie wil overleven dan dient men zich open te stellen voor nieuwe business-modellen en dient men zich niet krampachtig vast te houden aan het ‘pay-per-copy’ model.

→ Lees hier de gehele column

door Denis Doeland

Artiest 2.0: is er licht aan het einde van de tunnel? (deel 2)

Op dit moment zie ik allerlei artiesten en DJ’s die al wat jaren meelopen in de Dance worstelen met de vraag hoe het nu verder moet in de toekomst met hun muziek. Ze verdienen immers niets of nauwelijks meer wat als er uberhaupt nog vinyl wordt uitgebracht en hun back-catalogus van Dans-vloer hits loopt ook niet.

Daarnaast hebben ze in het verleden vaak overeenkomsten met diverse platenmaatschappijen voor de back-catalogus die hun repertoire vaak ook op de plank laten verstoffen. Wellicht zetten ze de catalogus nog in de downloadwinkels waar het ook niet verkoopt. Er wordt immers geen aandacht aan geschonken door de betreffende platenmaatschappijen doordat deze zich bezighouden met nieuw repertoire en de waan van de dag.

Lees hier de gehele column: Artiest 2.0 – is er licht aan het einde van de tunnel? (deel 2)

door Denis Doeland

‘Vroeger was de Dance-industrie blij met 5 a 6 Eurocent …’

Enige tijd geleden had ik een moment dat ik met weemoed terug dacht aan de tijd dat we bij ID&T nog volop compilaties maakten. Zo begin jaren negentig tot eind jaren negentig/begin tweeduizend. In die tijd waren we heel druk bezig met het vergaren van non-exclusieve licenties. De kalender stond bij wijze van spreken voller met compilatie releases dan met single- of album- releases in een jaar. Keer op keer werden er bij ID&T nieuwe compilatie-concepten gecreeerd en weer vol gezet met de laatste dansvloer deuntjes.

Lees meer →