Als er ergens een ‘disruptieve’ oftewel een ontwrichtende ontwikkeling gaande is, dan is het wel in de muziekindustrie. Iedereen, die daarin werkzaam is, maar ook diegene, die werkzaam zijn in andere industrieën of branches waar hetzelfde kan, en inmiddels ook al is aan het gebeuren, zou de moeite dienen te nemen om dit hoofdstuk uit ‘vanAnaloonaarDigitaal.nu’ te lezen.
De omvangrijke catalogi van de gevestigde muziekmaatschappijen zijn veel geld waard. Vanuit dat opzicht is het logisch dat men een verdedigende houding inneemt ten opzichte van de uitwisseling van digitale muziekbestanden en nieuwe businessmodellen op het internet. Dat neemt niet weg dat je grote vraagtekens bij de maatschappelijke wenselijkheid van deze situatie kan zetten. Het auteursrecht is van oudsher niet alleen bedoeld om auteurs – in plaats van machtige organsaties of bedrijven – te belonen voor hun creatieve inspanningen, maar ook om een levendig en divers cultureel landschap te stimuleren.
De huidige focus op economische belangen gaat nog steeds totaal voorbij aan de maatschappelijke en culturele voordelen van de digitale muziekcultuur. Dit is een kortzichtige benadering van digitale technologie, die belangrijke innovaties binnen de muziekindustrie in de weg staat. Vanuit dit oogpunt is het ook zeer kwalijk dat beleidsmakers zich regelmatig door lobby’s van de gevestigde muziekindustrie laten verleiden tot uitbreidingen van het auteursrecht op muziekstukken, terwijl het nog maar de vraag is of muzikanten en de samenleving in zijn geheel hier baat bij hebben. Zowel de gevestigde muziekindustrie, als menig beleidsmaker tonen op dit moment een gebrek aan visie met betrekking tot de mogelijkheden van de digitale muziekcultuur.
De verschuiving binnen de muziekindustrie in de richting van een ‘ownership-free’ ervaring is vooral normaal voor jongere generaties, die omarmen nu eenmaal de voortdurende verandering. Echter, het is zaak om de oudere generaties, die soms het gevoel hebben dat ze in de maling worden genomen, door een abonnement van een dienst waarbij ze de muziek niet bezitten, aan boord te krijgen. Anders blijft verzet tegen de voortdurende verandering in de distributie van muziek bestaan. Onderstaand hoofdstuk uit ‘vanAnaloonaarDigitaal.nu’ geeft een inzicht in een nieuw businessmodel.
Lees ook
‘Het nieuwe businessmodel voor de muziekindustrie ligt feitelijk voor het oprapen.’ Gezien de hernieuwde opkomst en aantrekkende verkoop van het vinyl dacht ik eigenlijk ‘Van Digitaal Naar Analoog.’ Lijkt mij een trend die nu sterk in opkomst is.
Dank voor jouw reactie! Mooi om te zien dat een mono medium als vinyl zich als ‘dinosaurus’ gedraagd 🙂