GeenStijl werd 12 september jl. veroordeeld vanwege haar hyperlink naar de blootfoto’s oftewel naaktfoto’s van Britt Dekker, gemaakt door de uitgever Playboy. Een interessante uitspraak – en één die makkelijk verkeerd kan worden uitgelegd. En dat doet GeenStijl dan ook direct in een reactie op haar eigen website. Daar stelt zij dat de rechter ‘hyperlinken vanaf nu heeft verboden’. De kop: “rechter verbiedt Google’.
De uitgeverij van Playboy had de foto’s van Britt Dekker laten maken, maar nog niet gepubliceerd. Op deze foto’s rust vanzelfsprekend het auteursrecht van de fotograaf. De foto’s hebben nieuwswaarde en wat wel vaker gebeurt, het nieuws werd vóór publicatie, ‘gelekt’. Zo stonden de foto’s op twee websites. GeenStijl werd daarover getipt en wees met een hyperlink, bezoekers de digitale weg naar de websites met de foto’s. Vervelend voor Playboy, want die verkoopt dan uiteraard minder papieren blaadjes. Playboy stelde dat de hyperlink van GeenStijl in feite de foto’s openbaar was en dat GeenStijl daarmee inbreuk op het auteursrecht had gemaakt.
Maar maakte deze hyperlink nu werkelijk de foto’s openbaar? Elke hyperlink verwijst toch alleen naar informatie die al op internet te vinden is?
Daar dacht de rechtbank in dit specifieke geval anders over. De foto’s van Britt Dekker stonden weliswaar op twee websites, maar dat waren slechts ‘opslag’ websites in de Cloud (te weten: Filefactory en Imageshack). De opslag en de toegang daartoe was alleen bedoeld voor de eigen redactieleden van Playboy. Met andere woorden: niemand uit het (lezers) publiek kan die foto’s vinden, ook niet via Google, tenzij men de exacte URL in handen zou hebben. En die URL had Playboy niet vrijwillig openbaar gemaakt, maar die was kennelijk ‘gelekt’.
Playboy stelde daarmee dat de foto’s niet eerder openbaar gemaakt waren. En dat nu juist de hyperlink van GeenStijl er voor zorgde dat ze foto’s aan het publiek werden aangebonden ter vertoning. De hyperlink is hier het “middel” van de (eerste) openbaarmaking. En zo werd het hyperlinken door GeenStijl verboden door de rechter.
Doorgaans is de informatie waar naar gelinkt wordt, al gepubliceerd op een website. Naar die informatie mag je blijven hyperlinken wat je wilt. Kortom, de ene hyperlink is de andere niet. De tekst op de website van GeenStijl na de uitspraak: “Rechter verbiedt Google” klopt van geen kanten. Het is meer een reaguursel dan een betoog dat logisch volgt uit het vonnis. Maar goed, laten we afwachten wat het Hof Amsterdam zal beslissen, want GeenStijl gaat in hoger beroep!
De gastcolumn is geschreven door Maarten Leopold van Leopold Lawoffice. Zijn kantoor is gespecialiseerd in juridische kwesties op het gebied van intellectueel eigendom, muziek, (nieuwe) media, vormgeving en reclame.
Interesse in een gastcolumn? Neem gerust contact op via denis.doeland@ddmca.com
Andere columns
- Data is het nieuwe goud
- Gevonden geld voor een museum
- Gevonden geld voor een boekuitgever
- Investeren in fans
- Fragmentatie van rechtenbeheer helpt niet
- Downloadverbod is niet het antwoord
- Bezit maakt plaats voor toegang
- Zuinig zijn op wat je hebt verdiend
- Waarheid als een koe
- Het vacuum van de muziekindustrie
Reblogged this on DDMCA.